Natuurpeuters 26 mei.
- Barbara Mansvelt
- 7 jun 2017
- 2 minuten om te lezen
Een stralende zon schijnt aan de hemel, en wij mogen lekker op pad met de natuurpeuters!
Goed ingesmeerd gaan we op weg.
Het vertrouwde rondje
Zoals Anna vorige week al schreef, beginnen we ook vandaag met het vertrouwde rondje.

Het begin van de natuurpeuters is voor sommige kinderen steeds spannend.
Ook daarvoor is het vertrouwde rondje goed. De ouders lopen mee naar het begin van het rondje, en dan kunnen de meeste peuters met een gerust hart met ons mee.
Dit keer vinden we voor het begin van het rondje al een mooi veldje met klaprozen waar veel luizen op zitten. De hommels vliegen af en aan. Er is veel te zien!
Toch gaan we weer verder, want er is nog veel meer te zien en te ontdekken. De kinderen hebben er vandaag het tempo in en we horen steeds: "Gaan we verder?"
Naar het bos

Als we aan het eind van het rondje vragen waar we dan zo snel naar toe moeten blijkt dat de kinderen hetzelfde plan hebben als wij: We gaan naar het bos! Omdat het een warme dag is is het bos een fijne plek om te zijn.. Het is er lekker fris en er is veel te beleven. Ook hier blijkt dat de peuters van vaste gewoontes houden. Als we een andere weg naar het bos nemen krijgen we dat meteen te horen. "Nee, we moeten die kant op!!!" Gelukkig komen we ook via de andere weg in het bos aan. Daar wacht ons al meteen een mooie verrassing: Een lange sliert met rupsen hangt er over het pad en wordt meteen door de peuters ontdekt! Met de nieuwe loepjes kunnen we ze goed bestuderen.
Oerpeuters
Het bos roept altijd het oer gevoel bij de peuters op. Er worden meteen goede takken gezocht om verderop in het bos van alles mee te doen. Natuurlijk moet er een hut komen. Er is een plek waar we al eerder een hut gemaakt hebben, maar die moet nodig opgefrist en opgeknapt worden. Dus even schoonvegen met wat takken, en lange takken zoeken om een deur mee te maken. Zo, dat is weer klaar. Tijd voor de volgende actie: want in de hut moet natuurlijk een knapperend vuur branden. Dus wordt er hout gesprokkeld, en ook goede aanmaak takjes zijn snel gevonden. Als het vuur lekker brand is het tijd om er worstjes boven te roosteren. En zo zijn we druk bezig als de ouders komen om samen met ons fruit te eten in het bos. Er zijn ook vaders die wel een worstje lusten, maar dat past allemaal in onze hut! En worstjes met fruit is natuurlijk helemaal heerlijk!

Lekker in het water
Nu hebben we hard genoeg gewerkt en is het tijd om te gaan spelen. Helaas is de ochtend ook al voor een groot deel voorbij, dus is er niet zoveel tijd meer voordat we weer naar huis moeten. Maar we kunnen niet weggaan voordat we even heerlijk onze voeten in het frisse water van de Takkenbende hebben gestoken. De ochtend is omgevlogen, wat hebben wij veel gedaan en gezien. Op naar volgende week!

Ī£ĻĻλια